Spieren masseren
We horen en lezen steeds meer over de effecten op de gezondheid van de mensen die door corona op de ic aan de beademing hebben gelegen.
Velen van hen zijn wekenlang, onder narcose en in buiklig, beademd. Na ‘herstel’ houden deze mensen nog vele klachten, waaronder snel moe worden en kortademigheid. Dit wordt onder meer veroorzaakt door schade (littekens) in de longen.
Er is nog een andere oorzaak, waarover ik tot op heden niks heb gelezen of gehoord. Deze mensen hebben namelijk wekenlang stilgelegen. De spieren die betrokken zijn bij de ademhaling, zijn daardoor niet of nauwelijks gebruikt, omdat de beademingsapparatuur voor de benodigde zuurstof heeft gezorgd.
Als specialist in blessurebehandelingen weet ik dat het niet gebruiken van spieren in het algemeen leidt tot achteruitgang en verstijving van de spieren rondom de ribbenkast. Dat bemoeilijkt de normale ademhaling, met als gevolg dat men veel minder diep kan ademhalen en dus minder zuurstof kan opnemen. Minder zuurstof betekent onder meer dat je sneller vermoeid raakt.
Door de juiste spieren middels massage los te maken, in combinatie met rekoefeningen, kun je de ademhaling weer vergemakkelijken. Een betere zuurstofopname zal op velerlei gebied positieve effecten hebben op de gezondheid.
Dus zeker de moeite waard om toe te passen!
Felix Baas, Amsterdam
Goed nieuws
Tussen alle ellende door die corona bracht, wil ik toch iets positiefs brengen. Zo zijn er drie verstokte rokers in mijn omgeving gestopt met roken! Nadat ze hun hele leven hadden gerookt, waren de beelden van de overvolle ic’s blijkbaar toch hét argument om voorgoed te stoppen. Ook neem ik een ander verschijnsel waar: veel mensen die voorheen de pollepel nooit aanraakten, zijn nu verwoed aan het thuiskoken geslagen. Veel gezonder en gezelliger!
Marij Sloothaak, Amsterdam
Kriebelkapje
Het is woensdag 3 juni. De eerste dag dat ik verplicht met mondkapje vanuit Diemen naar mijn werk in Utrecht ga. Ik wacht net zo lang met het mondkapje uit mijn tas halen tot ik de metro zie. Ik moet stiekem lachen om het ongemak van andere mensen. Ik zie stukjes baard onder sommige kapjes vandaan springen, en ook de mooi opgemaakte ogen van sommige vrouwen. Misschien valt het meer op omdat een deel van hun gezicht bedekt is. Misschien hebben ze vandaag extra hun best gedaan.
Maar dan begint de ellende. Ik kan niet goed op mijn telefoon kijken, dus ik begin aan mijn kapje te friemelen. Het is warm. Ik heb mijn tanden gepoetst, maar de ochtendadem – die tegen mijn eigen gezicht aanslaat – bevalt me niet. Ik zie andere mensen ook steeds in de weer met hun kapje. Kriebelen, afdoen, opzetten, aanraken, jeuken, aandachtig bestuderen, onder hun kin laten rusten, afdoen en de damp van hun adem over hun gezicht uitsmeren.
Ik moet overstappen op de trein en een stem klinkt over het perron dat we afstand moeten houden en een mondkapje verplicht is in treinen.
Op Utrecht Centraal staan mensen met zwart-gele bomberjackvesten en een bord in hun hand. ‘Vergeet je mond kapje niet,’ staat erop. Ze lachen vriendelijk, maar ik ben boos. Morgen werk ik gelukkig weer thuis.
Merel Dirkse, Diemen
Demonstratierecht
Zondagavond reageerde een deel van de landelijke politiek verbolgen op de demonstratie op de Dam en vermomde daarbij het eigen ongenoegen als het opkomen voor de zorg. Het is goed dat er (keurig, met mondkapjes op en buiten!) gedemonstreerd is, want racisme bestaat in Nederland ook. Zowel breed binnen de samenleving (rond sollicitaties en het verstrekken van stageplaatsen bijvoorbeeld) als bij de overheid (Belastingdienst afdeling Toeslagen) als binnen de politie (het lukt maar niet om het aantal allochtone politieagenten te verhogen en dubieuze profiling- methoden te staken). Of bestaat het demonstratierecht gewoon niet meer zolang we geen effectief vaccin vinden? En welke rechten gaan we dan nog meer inleveren? Het recht op samenkomst en vergadering?
Jeroen Bos, Amsterdam
Recht op leven
Het zal misschien komen doordat ik al meer dan twee maanden in een ‘intelligente lockdown’ zit, maar ik ben het na vandaag wel even helemaal kwijt. Met moeite kan ik het terras op sinds 1 juni, moet ik omzichtig boodschappen doen voor mijzelf en mijn ouders op leeftijd en was ik mijn handen stuk. Maar met duizenden op de Dam staan om te protesteren, maakt mij niet uit waar tegen of waar voor, kan ik niet rijmen. “Demonstratievrijheid is een groot goed,” zegt burgemeester Halsema. Het recht op leven lijkt me een nog groter goed. Wat een farce als ik om mij heen mensen letterlijk zie sterven, ondernemers kapot zie gaan en leraren, zoals ik, het schompes zie werken om iedereen veilig te houden maar toch onderwijs te geven. En dan heb ik het nog niet over het zorgpersoneel.
Fjodor Gransjean, Amsterdam
Buiten bewegen
Sportscholen lobbyen voor snellere openstelling, omdat bewegen zo belangrijk is. Nederland heeft een unieke infrastructuur, bestaande uit duizenden fiets- en wandelpaden. Daarin kun je gratis mateloos bewegen met, naar verluidt, veel minder besmettingsgevaar dan tussen vier muren.
Arko van Setten, Amsterdam
‘Behoudend beleid betekent gegarandeerd verliezen’
Toen het met Pasen hier en daar te druk was, was er paniek, we zouden twee weken later een piek zien.
Is niet gebeurd. Met Koningsdag was het soms te druk, we zouden een piek zien, is niet gebeurd. In de week na Koningsdag ging men zich ‘te normaal’ gedragen, dat zou een piek geven, ook niet gebeurd. Ondertussen is zowel de ic-bezetting als het aantal ziekenhuisopnames zeer sterk gedaald.
Wat heeft dit goede nieuws opgeleverd? De lagere scholen zijn weer gestart en de kappers zijn weer opengegaan. En de horeca gaat straks ‘open’, maar onder zulke strenge restricties dat het eigenlijk geen openen is. Het ov gaat rijden, maar wil eigenlijk bijna niemand vervoeren.
De trage versoepeling is het gevolg van de incubatietijd van het virus, maar ook van het gebrek aan testen en beschermende middelen. De gevolgen van de tekorten zijn, gecombineerd met het niet durven nemen van gecalculeerde risico’s, helaas gigantisch.
Als nú geen écht perspectief wordt geboden voor de komende maanden zal eind juni blijken dat de steunmaatregelen voor niets zijn geweest: bedrijven vallen alsnog om of ontslaan alsnog een flink deel van hun medewerkers.
De toekomst van een hele generatie staat op het spel en te behoudend handelen, betekent gegarandeerd verliezen.
Jeroen Bos, Amsterdam
Drukte? Geen paniek
Maurice de Hond laat zien dat er weinig reden is voor de paniek over de drukte op Hemelvaartsdag. Recente onderzoeken tonen aan dat besmetting met het coronavirus niet plaatsvindt in de buitenlucht, waar het virus vervliegt, maar door langdurige blootstelling in slecht geventileerde binnenruimten waar droge lucht met het virus blijft hangen en/of circuleert via het ventilatiesysteem. Daarom bleken met name carnaval, kerkdiensten, koorrepetities en cruiseschepen haarden van infectie. Het beleid van Rutte is gestoeld op oude inzichten en is door nieuwe onderzoeken ingehaald. Zijn strategie is niet aangepast voor risicogroepen en ondernemers. De 1,5 meterregel biedt schijnveiligheid.
Paul Schermers, Apeldoorn
‘Laten we ons beheersen en afstand houden’
Met Hemelvaart liep ik mijn rondje door het Westerpark. Ik zag groepjes van vijf, zes, zeven mensen dicht op elkaar zitten, drankje erbij. Een heerlijke zomerse namiddag.
Maandag sta ik weer voor groep zes, met de helft van de leerlingen. Ik hou anderhalve meter afstand of leg iets uit achter een plexiglasscherm. Maar hoe leg ik ze uit wat ik in het park zag? Ik weet het niet.
Ik wil óók mijn oude leven terug: Ajax toejuichen in de Arena, Faith No More zien spelen in Afas Live. Maar het allerliefste wil ik dat mijn klas naar school kan blijven gaan. Dus kunnen we onszelf alsjeblieft beheersen? Met twee vrienden naar het park, in plaats van vijf. Houd afstand. Zodat Amsterdammers, jong en oud, dit najaar niet opnieuw binnen hoeven te zitten. Laten we goed voor onze stad en elkaar zorgen.
Bram Gerrits, Amsterdam
‘Moet écht het hele gezin naar de apotheek?’
Het aantal coronapatiënten daalt nog steeds. Er is gelukkig minder druk op de collega’s die deze patiënten behandelen en de reguliere zorg wordt weer voorzichtig opgestart. Maar kunnen we nu opgelucht ademhalen? Nee.
Hoewel er wordt aangegeven zoveel mogelijk alleen naar het ziekenhuis te komen, tenzij het niet anders kan, lijkt het of men een nieuw uitje heeft ontdekt. Bloedafname doet men gezellig met z’n tweeën of drieën. Vorige week waren een vader en moeder mét hun drie kinderen gezellig in de Lichtstraat aan het wachten bij de apotheek tot zij aan de beurt waren. En natuurlijk is het fijn als jouw dierbare eindelijk met ontslag mag na een ziekenhuisopname. Maar is het nu écht nodig om deze met z’n drieën op te halen? Het is heel heftig en schokkend als jouw vriend plotseling op de ic is beland, maar ga niet met vijftien man in een van onze tuinen dit, zeer begrijpelijke, verdriet delen. Doe dit alsjeblieft ergens anders. Die lekkere koffie en gratis wifi is er ook buiten het ziekenhuis.
Mieke van der Putten, Almere