De procesdag loopt op zijn einde. Morgen komen de gerechtspsychiater en moraliteitsgetuigen aan het woord.
"Hij had beter alles opgebiecht"
"Bij Ben hebben ze eerst ADHD geconstateerd. Toen de diagnose kwam, bleek dat mijn man ook autisme had. Ik kon toen veel dingen verklaren. Ben was snel alles beu. Hij kon wel uren tv kijken, maar dat konden we niet toestaan. Hij wilde absoluut niet de stempel van autisme. Hij heeft drie pogingen ondernomen om met zijn medicatie te stoppen. Hij hoorde soms stemmetjes of gaf op school antwoorden terwijl er geen vragen werden gesteld." De voorzitter vraagt of er vandaag nog contact is met hun zoon. "In het begin ging ik elke dag, maar dat was niet meer haalbaar. Nu ga ik twee tot drie keer per week hem bezoeken." De voorzitter wil weten hoe het zit met de getuigen van Jehova en de invloed daarvan op hun zoon. "We hebben onze kinderen niet meer dan een goede opvoeding willen geven. Je wordt niet zomaar uitgesloten uit de gemeenschap. Van zijn seks- en pornoverslaving ben ik wel verschoten. Maar hij had het beter allemaal opgebiecht", zegt de moeder.
Moeder Wertoy:"Ik kon niet snappen dat iemand zoiets kon doen"
De ouders van Wertoy, Marc en Viviane Warmoeskerken, komen samen getuigen. "Ik was aan het eten bezig toen de moeder van Julie belde dat ze haar niet vast kreeg. Ik heb haar nog gevraagd om mij op de hoogte te houden. Toen ik hoorde dat Julie overleden was, kon ik het niet geloven (weent, red.). We waren daar echt van aangedaan. Ik wilde het ook aan Ben vertellen. Hij zei nog dat ik er veel verdriet over had. Thuis was ik voortdurend aan wenen. Ik kon niet snappen dat iemand zoiets kon doen", vertelt de moeder.
Wertoy ging al na enkele maanden huwelijk vreemd
"Wist u dat hij na drie, vier maanden al naar prostituees ging?", richt Vermassen zich tot de vrouw van Wertoy. "Neen", luidt haar antwoord. "Wist u dat daar 150 euro per maand van jullie maandbudget naartoe ging?" Hetzelfde antwoord. Wertoy reed ook een scheve schaats met een studente in Leuven toen hij als parkeerwachter aan het werk was op een snikhete zomerdag. De studente bood hem bij haar thuis een glas water aan waarop ze hem "besprong." Volgens zijn vrouw zou hij haar daarna hebben afgewezen. "We zijn bij elkaar gebleven omdat ik hem vergeven heb. Ik ben zelf blind geweest. Maar als je van iemand houdt..."
Vermassen: "U zegt dat hij nu heel eerlijk is tegen u. Van een gevecht is niet gesproken?" Volgens Sheralynn werd er getrokken en gewurgd. Vermassen vraagt opnieuw aan Wertoy of er gevochten is geweest. Zijn advocaat komt tussen en vraagt om de vragen door de voorzitter te laten stellen. "Ik vermoed dat ik tegen de zetel ben gebotst toen ik Julie vasthad", legt Wertoy uit. Vermassen duwt door, tevergeefs.
"Het is een persoonlijke keuze om getrouwd te blijven."
Sheralynn: "Het is een persoonlijke keuze dat we getrouwd blijven. Ik heb daar lang over nagedacht. Bij je partner blijven is een keuze." De voorzitter wil weten waarom zij gehuwd blijft gezien de feiten. "Ik snap dat het heel onbegrijpelijk is. Ik ken hem redelijk lang en ik dacht hem heel goed te kennen. Er zijn verschrikkelijke dingen gebeurd. Ik zal dat niet vergeven. Maar de pijn die hij mij bezorgd heeft, zal ik wel vergeven. Ik kan er over kijken. Op die bijna twee jaar zie ik serieus verbeteringen, ook al zijn het maar kleine dingen. Zijn verborgenheid zie ik niet meer. Hij heeft geen reden gegeven waarom hij het gedaan heeft. Ik zou het nooit in hem gezien hebben."
Vrouw van Ben Wertoy getuigt
"Hij deed heel afstandelijk (toen Wertoy na de feiten thuiskwam, red.) en hij is in de keuken komen zitten, maar hij deed raar. Hij had een wonde aan zijn wang, geen bloed", getuigt zijn vrouw, Sheralynn Kenny (25). Zij maakt ook deel uit van de gemeenschap van getuigen van Jehova. "We zijn naar Bokrijk gegaan en ik wilde een foto van hem nemen en dat was echt een geforceerde lach. Zijn slecht humeur bleef dagen duren en daarom dacht ik dat het misschien iets met Julie te maken had. Dat hij er verliefd op was."
Voor Julie belde Wertoy eerst nog bij een andere vrouw aan
Vooraleer Wertoy bij Julie aanbelde, ging hij eerst nog langs bij Eefje Claesen (34) in Tienen. Zij maakt ook deel uit van de geloofsgemeenschap van Jehova. "Ik ben onthaalmoeder en op vrijdag heb ik altijd maar een kindje. Het was iets voor elf en ik was speelgoed aan het afwassen. Toen ging de bel. Ik heb me naar de deur gehaast. "Hij vroeg of hij naar het toilet mocht, omdat hij krampen had. Normaal laat ik niemand binnen. Hij zag mijn dochter en hij vroeg of ze niet naar school moest. Ik vond dat raar. Ik vertrouwde het niet helemaal. Het kan raar klinken, maar ik dacht 'o nee' dan moet ik dat toilet terug schoonmaken. Ik ben heel gevoelig voor geuren, maar hij was vrij snel klaar. En ik dacht nog 'hoe kan dat nu?' Daarna liep hij terug naar de gang", doet Claesen de bewuste vrijdagvoormiddag uit de doeken. "Hij keek heel raar en dat maakte mij bang. Ik had het gevoel dat het niet klopte en ik heb dat meteen aan mijn man verteld. Ik weet nog precies alles wat er die dag gebeurd is." Ze gaat verder. "Ik heb Ben pas goed leren kennen toen hij trouwde met Sheralynn. Zij werkte bij mij op donderdag. Als hij niet op die manier voor mijn deur had gestaan, had ik hem niet binnen gelaten. Vanuit de gemeenschap wordt dat afgeraden."
"Ik kan mijn job niet meer naar behoren uitvoeren"
"Ik kan mijn job niet meer naar behoren uitvoeren. Het is al gebeurd dat collega's overuren moeten draaien als er naar de hulpgevangenis in Leuven moet worden gereden (Wertoy verblijft daar in hechtenis, red.)", zegt Pardon. "Als ik weet dat ik naar daar moet, begin ik te trillen over heel mijn lichaam omdat ik weet dat hij daar zit. Ik kan dat lichamelijk niet aan. Ik was een gezonde jongeman en nu ben ik een wrak met een posttraumatisch stresssyndroom en een depressie."
"Het plan was om haar ten huwelijk te vragen"
Thomas Pardon (31) uit Hoegaarden is de vriend van Julie. Hij zag haar als voorlaatste in levenden lijven. "Ik werk sinds 2008 voor de politie. Ik kan niet uit mijn hoofd zetten dat wat meneer Wertoy hier zegt de waarheid is. Die meubels die verplaatst zijn, dat wijst op een gevecht. Ik ben binnen de politie zelf leraar verdedigingstechnieken. Ik heb haar spelenderwijs geleerd hoe ze zich moest verdedigen. Ik heb sterke twijfels over zijn verhaal. Ik heb haar gelukkig in de zetel achtergelaten. Ik heb haar meermaals gebeld, gestuurd en voicemails ingesproken. Om 14 uur moest ik beginnen werken. Toen ik processen-verbaal zat te tikken, kreeg ik telefoon van mijn schoonmoeder dat Julie dood was. Ik heb een sleutel van een dienstvoertuig genomen met een collega. Met 250 kilometer per uur ben ik naar Tienen gereden. Toen ik haar zag liggen en de lijkvlekken in haar hals zag, wist ik meteen dat er een derde in het spel was. Ik was in shock. Ik heb haar nog even vastgenomen. Ik heb me verwijderd op vraag van de ambulanciers en dan ben ik ingestort", getuigt haar vriend moedig.
"Ik heb haar leren kennen op 25 november, dat was een zaterdag. Toen ik haar zag in de kapperszaak dacht ik meteen 'wat is dat hier'. Ze probeerden ons al eens te koppelen, maar dat is toen niet door kunnen gaan omdat ik moest werken. Ik kreeg een vriendschapsverzoek op Facebook van haar. We zijn samen naar Winterland gegaan en vanaf toen hebben we elke dag contact gehad. Daarna zijn we vrij snel een koppel geworden. Ze was mooi van uiterlijk, maar innerlijk was ze nog veel mooier. Na twee weken woonden wij al samen. Er waren geen discussies. We hadden een weekendje Parijs in het vooruitzicht. Ze verwachtte dat ik haar daar ten huwelijk ging vragen. In plaats daarvan wilde ik haar ten huwelijk vragen op Suikerrock (festival in Tienen, red.) Daar kwam een van haar favoriete artiesten. Dat vond ik zelfs nog mooier dan in Parijs."
© RV — Julie Quintens en haar vriend Thomas Pardon in gelukkigere tijden. Broer van Julie: "We zijn zo snel mogelijk verhuisd"
Jonas Quintens (28) is de broer van Julie. Hij woonde met zijn partner Evelien Willems (28) op hetzelfde adres in Tienen waar Wertoy Julie om het leven bracht. "We probeerden elkaars privacy toch te respecteren. Ik heb altijd een heel goede band gehad met mijn zus, veel plezier gemaakt", vertelt Jonas. "Ik kwam ook goed met haar overeen. Ik kende haar nog voor Jonas. Ze kende mijn zus. Ze waren even oud en dat klikte ook bij mij", bevestigt Evelien.
"Op die vrijdag kreeg ik telefoon van mijn moeder en het eerste wat ik hoorde was mijn moeder die weende: 'Julie is dood. Julie is dood'. Ik ben meteen naar Boutersem gereden om bij mijn moeder te zijn. Die film speelt opnieuw af in je hoofd. Wij zijn zo snel mogelijk verhuisd naar een nieuwe omgeving. Er was zelfs nog geen warm water."
"Van Thomas wist ik meteen dat hij iemand was naar waar Julie op zoek was. Ik was oprecht gelukkig voor haar", getuigt Jonas. "Ik werd meteen opgenomen in dat gezin. Ik kon bij hun voor alles terecht. Dat was mijn tweede thuis", besluit Evelien.
"Ik loop bijna achterwaarts naar mijn brievenbus"
Vader Julie: "Heel de week zijn we aan het denken geweest wie zoiets zou kunnen gedaan hebben. Toen ze ons naar het commissariaat riepen, dachten we dat we DNA moesten afstaan. Toen vertelden ze ons dat het Ben Wertoy was. Die naam hadden we totaal niet verwacht." De moeder van Julie pikt in: "Het moeilijkste voor ons is dat we elke dag voorbij dat huis (ze waren overburen, red.) moeten. Ik ga bijna achterwaarts naar mijn brievenbus. Het blijft dat huis, ook al woont zijn familie daar niet meer."
Advocaat Jef Vermassen: "Zou zij geïnteresseerd zijn in een bouwbabbel?"
Advocaat Jef Vermassen treedt op voor de vriend van Julie. Wertoy belde bij Julie aan om naar eigen zeggen een babbeltje te slaan over de vorderingen van de bouw van zijn woning. "Zou zij daar echt in geïnteresseerd zijn?", vraagt Vermassen zich af. De moeder schudt van neen. "Jij en je dochter zijn twee handen op een buik?", merkt Vermassen op. "Als we uit gingen eten namen we foto's als we ons aan het omkleden waren en stuurden die door. Ze gaf me dan kledingtips (lacht, red.)" Vermassen: "Ik ben blij dat ik u toch even aan het lachen heb gekregen."
Vermassen: "Ze had haar prins op het witte paard gevonden (alluderend op haar vriend Thomas, red.)?" De mama beaamt: "Op een dag lag er een boeket voor haar deur en toen zei ze dat. Met haar vorige vriend heeft ze moeilijkheden gekend en begon ze aan zichzelf te twijfelen. Met Thomas was dat helemaal anders. Dat klikte enorm goed. Ze dachten aan trouwen en kinderen. Er werd over gesproken. Hij had haar gezegd dat ze met de pil mocht stoppen, maar dat ze het niet moest zeggen. Ze moest hem verrassen. Net voor de feiten gingen we nog naar Hasselt. We hebben toen nog spulletjes zitten uitkiezen. Ik zou de meest trotse oma van de hele wereld geweest zijn als dat allemaal niet gebeurd was."
© Photo News — Advocaat Jef Vermassen komt even tussen. "Ik kan een hele dag over mijn dochter praten"
"Julie was een prachtdochter. Een heel lief kind. Ze was niet graag alleen. Ze gaf heel veel warmte. Julie kon genieten van de kleine dingen van het leven. Ze was dikwijls ook de voortrekker van die zaken. Een etentje, een bbq... Ik kan een hele dag over mijn dochter praten. We proberen te overleven, maar elke dag denk je hoe moet ik hier weer door komen. Dan zie ik mijn man en mijn zoon...Julie had zoveel plannen. Alles is ons ontnomen (ouders krijgen het opnieuw moeilijk, red.)"
© RV — Julie Quintens met haar hondje. "Over getuigen van Jehova moesten ze ons niet aanspreken"
De ouders van Julie waren overburen van de ouders van Ben Wertoy. "Ik maakte er geen problemen van dat ze getuigen van Jehova waren, maar ze moesten ons daar niet over aanspreken", zegt Smets. "Ik dacht altijd dat Ben en Sheralynn een perfect huwelijk hadden. Toen ik dat allemaal hoorde, viel ik bijna van mijn stoel. Dat ze vroeger samen speelden, is niet waar. Ben stond misschien eerder aan de kant te kijken, dat wel. Ze nam wel kaartjes van hem mee naar het kapsalon om reclame voor Ben (een masseur, red.) te maken. Bij mijn weten is Ben een keer samen met Sheralynn daar geweest. Julie vertelde mij alles. Ze zou niet zomaar iedereen binnen laten, zo was ze niet."
Vader en moeder van Julie getuigen: "We wisten meteen dat er iets aan de hand was."
"Ik ben kleuterleidster en ik stond in mijn klas. Mijn man is zelfstandige. Tijdens mijn middagpauze zag ik het bericht van Julie nog (dat ze geen zin had om te gaan werken, red.) "Ik wist meteen dat er iets aan de hand was. Ik heb gebeld en berichten gestuurd, maar ze antwoordde niet. Mijn man kreeg ik niet vast. Ik heb meteen naar de moeder van Ben gebeld. Ik was bang dat ze ontvoerd was, ik begon spoken te zien. Ik heb iemand mijn klas laten overnemen en mijn man is toen vertrokken naar Tienen", getuigt Carine Smets, de mama van Julie. "Ik ben er toe gekomen om 14.30 uur. Vanop de ring zag ik dat haar auto er nog geparkeerd stond. Toen voelde ik dat er iets heel erg gebeurd was. Je denkt dat het niet waar kan zijn..." De vader ging aanbellen, maar hij kreeg geen antwoord. "Het hondje is beginnen blaffen en toen ik binnen kwam, zag ik haar voeten liggen: 'Allé Julieke toch'. Ik zag meteen dat ze dood was. Ik heb haar aangeraakt om te voelen en ze was nog warm. Ik heb meteen mijn vrouw gebeld: 'sorry, sorry, Julie is dood'", zei Peter Quintens tegen zijn vrouw. "Het leek alsof ze gevallen was, maar dat leek geen natuurlijke houding. Ik ben in haar handtas gaan kijken, maar op haar gsm zag ik niks. Ik ben boven gaan kijken of er nog iemand was en paar minuten later waren de hulpdiensten daar."
Julie liep stage bij kapper Timmy Deputter (46)
Kapper Timmy Deputter uit Boutersem is de eerste getuige in het assisenproces. "Ze was altijd een correcte persoon die tijdig aanwezig was. Julie was altijd een kwartiertje op voorhand aanwezig. Die dag was het al vijf voor twaalf en dat vond ik vreemd. Het was bijna half een. Toen begon ik me serieus zorgen te maken. Ik stuurde haar een berichtje, maar ik kreeg geen reactie. Dan heb ik haar papa gebeld en een collega. Maar niemand wist iets meer." Deputter kende Julie en haar familie al van kinds been af als klant. "Ik was zeer tevreden van haar. Ze was zeer leergierig en het soort persoon waarvan je weet dat ze op haar pootjes ging terechtkomen. Met haar vriend Thomas had ze echt het gevoel om met hem verder te gaan in haar leven. Over kinderen werd gepraat of ze mekaar al jaren kenden."
© Photo News — Kapper Timmy Deputter was de laatste werkgever van Julie. De zitting wordt geschorst tot 14.15 uur.
Vader van Julie: "Had mijn dochter nog geleefd als hij haar gereanimeerd had?"
Vanuit de publieksbanken in de assisenzaal vraagt ook Peter Quintens, de vader van Julie, kort het woord. "Had mijn dochter nog geleefd als mijnheer Wertoy na de spasmen haar gereanimeerd had?" De wetsdokter zegt van niet.
Wertoy vertoonde zelf weinig letsels
Wertoy werd op 4 mei 2018, een week na de feiten, onderzocht door Van Den Bogaert. Wertoy is volgens de wetsdokter rechtshandig. Hij vertoonde een letsel van 2,5 centimeter op zijn rechter onderarm, maar de afkomst ervan kon de wetsarts niet achterhalen. Er werd ook een urinestaal afgenomen bij Wertoy, daar werd niets in aangetroffen. Het onderzoek vond pas een week na de feiten plaats, dus er kon niet worden afgeleid of hij op het moment van de feiten onder invloed was. Van Den Bogaert was ook aanwezig op de reconstructie van de feiten. "Hij voerde een knellende greep rond de hals uit met zijn arm." Volgens de wetsarts zou Wertoy een carotid sleeper-greep kunnen hebben uitgevoerd, een soort V-vorm met de armen rond de hals. Wertoy vermeldde dat Julie nog spasmen vertoonde. Volgens Van Den Bogaert gaat het om stuipen of spiertrekkingen door een ernstig zuurstoftekort in de hersenen. De gekruiste enkels van Julie kunnen wijzen op het feit dat Wertoy haar van op haar zij op de rug legde.
Wetsdokter:"Ze was niet in staat zich te verweren"
Julie werd om 14.32 uur levenloos aangetroffen. Er werd geen reanimatiepoging meer ondernomen. Wetsdokter Wouter Van Den Bogaert merkt op dat er weinig 'bloedbesmeuring' werd aangetroffen. Met haar kledij bleek niks mis te zijn. Julie vertoonde kleine puntbloedingen aan de binnenzijde van haar ogen. In de hals waren blauwe verkleuringen. Er was een kneuzing boven het borstbeen en een kneuzing aan het linker scheenbeen. Van Den Bogaert schat het tijdstip van overlijden tussen 8.30 en 14.30 uur, met 11.30 uur als meest waarschijnlijke tijdstip. Volgens het autopsieverslag zijn er bloeduitstortingen aan beide oren. Volgens de wetsdokter was Julie het slachtoffer van meervoudig stomp geweld. Dat zou evenwel niet dodelijk zijn geweest. Julie was niet onder invloed van een of ander middel. "Slachtoffer stierf door samendrukkend geweld tegen de hals. Het dichtdrukken van de halsvaten leidde tot zuurstoftekort in de hersenen", zijn de bevindingen van Van Den Bogaert. Opvallend volgens de wetsdokter dat er geen verweerletsels waren op de armen. "Ze was niet in staat zich te verweren."
© PN — Wetsdokter Wouter Van Den Bogaert.
